Op m’n twaalfde jaar wist ik al dat ik een ‘zaken mevrouw’ wilde worden. Met zo’n chique aktetas. Nog geen idee hebbend van het vakgebied, leek me dat reuze stoer. Mijn eerste stijve bruin leren boekentas stond, voordat ik dan eindelijk naar de HAVO mocht, al weken klaar. Netjes gevuld met schriftjes, pennen en boeken. Wat had ik daar zin in!

Gedreven en met de instelling ‘geen tijd te verliezen’ vloog ik door de HAVO en mijn studie Commerciële Economie heen. Het is niet voor te stellen, maar in die tijd hebben mijn dierbare vriendin Jolanda en ik, moeten vechten om als vrouw een plek op die opleiding te krijgen. We zaten al die jaren met maar vier meiden in de klas.

Ik een nerd? Nee, zeker niet. Elke week minimaal één avond de disco in, kletsen en uitjes met vrienden, drie keer per week waterpolo, vakanties, vakantiewerk, 4 maanden reizen in Brazilië, breien, haken en mijn eigen kleding maken… dit ging toch echt allemaal voor. Ik kan me nog zo goed de vermoeidheid herinneren op de maandagochtend. In de college banken met ogen die ik nauwelijks open kon houden.

Na een stage bij de Nederlandse Stichting voor Statistiek in Den Haag, wist ik het zeker. Marktonderzoek wordt mijn vak. En als we het dan hebben over personeelstekort. In die tijd lagen de banen ook voor het oprapen. Ik had al twee concept arbeidscontracten thuis liggen toen ik het toch wel wat benauwd kreeg van de locaties Amsterdam en Apeldoorn. Leuk voor een paar maanden, maar om daar een nieuw leven op te bouwen. Ver weg van mijn lieve familie, vrienden, soulmate Twan, m’n hele sociale leven en deze geweldige landelijke regio? Dat zag ik toch niet zitten.

Dus maar eens op zoek naar een marktonderzoekbureau in de regio. En zo vond ik in de Gouden Gids (haha), Reclamebureau D&M in Sint Agatha. Nog geen 3 kilometer van thuis. Er op af dus. Toevallig hadden ze een vakantieperiode project, een marktonderzoek voor een klant. Daarna kon ik fulltime aan de slag en begon ik op 24 september 1984 aan mijn eerste werkdag. Jawel, met een gloednieuwe Samsonite aktekoffer en uitgedost als een echte zaken mevrouw.

Peter Dinnessen (Sales) en Theo van der Mars (Creatief) waren de jonge oprichters van D&M. In die tijd werkte daar ongeveer 15 mensen. Geloof het of niet, maar 40 jaar geleden werden advertenties nog gemaakt met plakletters. En dan nu, 40 jaar later, zit ik midden in het implementeren van vereiste nieuwe strategieën door de mooie AI ontwikkelingen binnen ons vakgebied.

Mijn liefde voor het marketing en communicatie vak, is daar in Sint Agatha wel ontstaan. Bij veel bedrijven waar ik kwam was toen al een grote behoefte aan reclamebureaus die niet alleen mooie creatieve plaatjes konden maken, maar ook een duidelijke strategie op konden zetten voor gerichte communicatie en groei. Yes!

Toen Peter en Theo eind 1986 uit elkaar gingen, werd ik gevraagd om adjunct directeur te worden. “Veel te jong en vrouw”, was de reactie van de accountant. “Niks mee te maken”, zei Peter, “ik heb veel vertrouwen in haar”. Peter is helaas jaren geleden overleden. Ondanks zijn fratsen af en toe, ben ik hem altijd heel erg dankbaar gebleven voor zijn vertrouwen en zijn verkoop talent. Door hem leerde ik hoe ik het zelf wel en niet wilde doen, en hoe je het zeker moet doen om ergens te komen. Tegen mensen die nu klagen over hun werk zeg ik altijd, “Zorg voor een baas of manager die je waarde kent en 100% achter je staat. Juist dat zorgt voor motivatie en energie. Juist daardoor ga jij heel erg groeien in je werk. Heb je niet zo’n baas? Er lopen er genoeg rond die je graag in het team hebben en je wel waarderen. Kom in actie en vind ze!”

Zes jaar lang volgde ik avondstudies naast die meer dan fulltime baan. De weinige vrijetijd die nog over was werd door Twan en mij besteed aan het verbouwen van een oud huis uit 1920, waar de houtworm de dakconstructie had aangetast en de kogelgaten van de oorlog nog zichtbaar waren. Met uiteindelijk een NIMA-C diploma op zak, kon ik me erin berusten dat ik nu wel redelijk alles van marketing en communicatie wist. Die drang om alles te willen weten en begrijpen, heb ik overigens nog steeds. Ik volg nog steeds altijd wel een masterclass of verdiep me in een nieuwe ontwikkeling. Die leergierigheid heb je, om als allrounder in het marketing en communicatie vak up-to-date te blijven lopen, ook wel nodig! De ontwikkelingen in ons vakgebied gaan razendsnel.

Reclamebureau D&M groeide van 1984 tot 1994 erg hard. We konden bouwen op een heel mooi team en prachtige klanten. De verbouwde kleuterschool in Sint Agatha werd te klein en er kwam een opvallende pyramide langs de A73 in Cuijk voor in de plaats. In die tijd kregen we ook een tweedeling in het beleid. Klanten die prachtige concepten lieten ontwikkelen door het creatieve team, en klanten die eerst een goede strategische marketingbasis wilden leggen met inzicht van de markt en duidelijke doelen.

Uiteindelijk botste dat te veel en na mijn zus Jeannette bij D&M naar binnen te hebben gehaald, vond ik dat ik het goed kon achterlaten en aan een nieuwe stap kon beginnen. Zo werd ik in 1995 door Frans Smulders aangenomen als bureaumanager van Smulders Reclamegroep in Helmond. Bij D&M waren het voornamelijk de kleinere MKB-bedrijven in Nederland en het grensgebied Duitsland waarvoor we werkten. Bij Smulders kreeg ik te maken met de grote jongens zoals Philips, NedCar, DSM en Unidek. En ik moest direct flink aan de bak met een stuurloos team van 20 mensen. Maar ach, wat doe je dan… wat je van thuis uit hebt meegekregen en van Peter Dinnessen hebt geleerd… aanpakken, overal op af stappen en hard werken. Het werd een mooi succes. Met een fijn en zeer professioneel team konden we hele mooie groeicijfers realiseren en bouwen op zeer tevreden klanten. En pas toen realiseerde ik me dat mijn manier van werken vanuit een goede marketingstrategie ook bij deze hele grote bedrijven zeer gewenst was.

Eigenlijk pas in 1997 begon ik na te denken over de toekomst. Halverwege de dertig, hele lange dagen met veel te veel reistijd, wat wil ik eigenlijk? Kinderen? Een eigen bureau? Aangezien ik nogal van het plannen ben, bedachten Twan en ik een toekomst waarbij we beide de vrijheid zouden hebben om onze eigen tijd in te kunnen delen, met kinderen.

In mei 1997 startte Twan zijn eigen bedrijf en ik begon op 1 september 1997 met Donkers Marketing Communicatie. Inmiddels ook alweer meer dan 25 jaar geleden. Ik wist precies wat ik wel en wat ik niet over wilde nemen van mijn eerdere bureaus. Niet zoveel tijd managen, maar zelf meer tijd hebben voor mijn passie, de marketing en communicatie advisering. En ervoor zorgen dat het advies ook daadwerkelijk wordt uitgevoerd en resultaten brengt. Het moest vooral een hele platte organisatie worden. Bovendien wilde ik gaan voor het beste resultaat voor klanten, me kunnen meten aan de grote bureaus. Daardoor moest ik kunnen wisselen met creatieve mensen en andere experts, niet vast zitten aan dezelfde medewerkers ongeacht de branche of opdracht.

In die tijd, ook niet meer te geloven nu, waren bureaus erg gesloten en had je nog niet zoveel freelancers. De begrippen ‘flexibele schil’ en ‘netwerk organisatie’, waren toen nog niet uitgevonden. Zeker de hele goede mensen zaten in vaste dienst bij bureaus. En ik dacht alleen maar dat het toch te doen moest zijn om dit te doorbreken. Om net als een aannemer te kunnen werken met sub-aannemers die wisselen afhankelijk van klant en opdracht.

“Dat is onmogelijk!”, is me toen vaak verteld. Ik heb er zelfs de nominatie als starter bij de Ondernemersprijs door verloren én het vakblad Adformatie mee gehaald.

Toch heb ik toen de stoute schoenen aangetrokken en ben op mensen die op specifieke gebieden heel goed in hun vak waren afgestapt. Wil je in mijn team? Mag ik je baas vragen of je af en toe voor mij mag werken? Het feit dat ik toen al geen onbekende meer was in ons wereldje, heeft er zeker toe bijgedragen dat er over het algemeen zeer enthousiast werd gereageerd. In deze tijd is het werken met externe professionals bij elk bureau heel normaal. Inmiddels kan ik bouwen en vertrouwen op een flexibele schil van 35 trouwe en zeer gewaardeerde professionals.

De eerste periode na de start, kon ik nog leunen op mooie opdrachten van Smulders. Na drie maanden had ik een heel mooi team rond en kwamen nieuwe klanten vooral via netwerken en referenties van accountants en banken binnen.

De beste accountmanager waar ik ooit mee heb mogen werken en nog steeds goede vriendin Hélène, kwam me al snel ondersteunen. Niet veel later verruilden we het thuiskantoor voor een bedrijfskantoor in Gennep. Er kwamen ook meer vaste medewerkers in dienst om op allerlei fronten te ondersteunen, hele fijne en waardevolle collega’s zoals Marese en ook Patricia, die tot op de dag van vandaag nog altijd verantwoordelijk is voor de administratie.

In 2000 en 2002 werden onze Mirthe en Merlijn geboren. De woensdag werd een mama-dag en de vrijdag een papa-dag. Met zeer lange werkweken, twee kinderen en twee bedrijven, konden we niet anders dan alles zeer strak plannen. Oké, ik kwam weleens te laat bij het Kinderdagverblijf, en ja, sommige teamleden kennen ook nog de vergaderingen met een Maxi Cosi op tafel, maar het zijn twee prachtige volwassen mensen geworden. En natuurlijk zullen ze het zelf later allemaal anders gaan doen.

Donkers Marketing Communicatie maakte een hele mooie groei door. We zorgden ervoor ook voorop te lopen met alle internet ontwikkelingen en werden als één van de eerste bureaus in Nederland Google Partner. De profilering als allround offline- en online marketing- en communicatiebureau staat nog steeds. In 2007 werd DMC omgezet in een BV. En in 2010 werd er op wens van de vaste medewerkers een nieuw bureau geboren met de complete focus op internet. Kansa online marketing communicatie.

Na een zeer zware periode door de zorg en uiteindelijk het verlies van mijn lieve zus Jeannette besloot ik in 2013, net voordat ik 50 werd, dat ik in moest krimpen. De meeste vaste medewerkers kregen een plekje in het flexibele team of een door mij geregelde baan bij een ander bureau.

We verhuisden met het kantoor van de Zandstraat in Gennep, naar Heijen, en al snel daarna naar het Honigcomplex in Nijmegen. Een oude fabriek, creatieve hotspot, waar we een grote hal ombouwden tot een kantoor waar we ook andere bedrijven een plekje in ons kantoor gaven. Na 7 jaar werd het Honigcomplex gesloopt voor nieuwbouw en vonden we een prachtige nieuwe plek aan de Waldeck Pyrmontsingel in Nijmegen. Een monumentaal pand waar ooit de gouverneur (zo noemde je vroeger een burgemeester) van Nijmegen woonde en werkte. Hij was lid van de Vrijmetselarij, waarvan de tekenen in het pand nog duidelijk aanwezig zijn. Daar ben ik overigens maar zelden te vinden. Het liefst werk ik bij klanten op hun bedrijf en sinds Corona vind ik thuis werken ook nog niet zo verkeerd.

In de afgelopen 40 jaar heb ik zelden of nooit een werkweek van minder dan 50/60-uur gehad. Waarom? Gewoon passie en verantwoordelijkheidsgevoel, maar bovenal niet ‘nee’ kunnen zeggen. Pas in 2022, na een heftige operatie, ging bij mij een klein knopje om. Het had ook anders af kunnen lopen. En ik wil de wereld nog zien en duiken in tropische wateren. Zou ik het kunnen? Minder werken? De weekenden echt vrij nemen? Vaker op vakantie gaan?

Ik ben in 2023 begonnen met een 6-weekse backpack reis door Indonesië samen met mijn dochter Mirthe. Met Floor als hele fijne vervangster ging dit perfect en kon ik alles echt even loslaten. De tweede reis volgde afgelopen voorjaar naar Costa Rica.

Maar om echt meer vrijheid te krijgen moet er nog iets geregeld worden. Met mijn dochter Mirthe erbij, afgestudeerd Marketing & Sales, zou ik heel langzaam wat kunnen minderen. Maar helaas, die wil het voorbeeld van haar moeder niet volgen en heeft haar start gevonden in het sociale domein.

En Merlijn? Ook een gedisciplineerde en gedreven streber, maar die ziet meer in een toekomst in de geneeskunde.

Maar wat dan om toch meer richting die 40-urige werkweek te komen? Ik wil nog lang niet stoppen! Ik volg nog steeds elke relevante opleiding of cursus binnen het inmiddels zeer brede offline én online marketing en communicatie vak. Dat is op zich al een dag per week. En ik geniet ook nog steeds elk moment van het werken voor hele fijne klanten. Een opvolger gaan zoeken en in gaan werken? Daar heb ik eigenlijk geen tijd voor en bovenal totaal geen zin in.

Ik heb wat anders bedacht en zit inmiddels volop in die verandering. Klanten die tevreden zijn en willen blijven, daar blijf ik me voor meer dan 100% voor inzetten, zoals ze van me gewend zijn. Zeker nog wel zo’n jaar of 10. Ik ben dol en erg trots op de mooie vaste klanten die al heel erg lang bij ons zijn. Een breed en gevarieerd bestand van multinationals, MKB-ers en overheden. Maar, zoals ik al voor meerdere andere bedrijven de afgelopen jaren succesvol heb gedaan, kan ik bedrijven ook helpen en ondersteunen bij het opzetten van een eigen marketingafdeling. Na de opzet blijf ik dan net zolang aan de zijlijn staan totdat mijn kennis of hulp niet meer nodig is. Omdat het opzetten van een marketingafdeling zonder specifieke kennis van de verschillende werkzaamheden voor de meeste bedrijven erg lastig is, zie ik hier ook nog wel een mooi businessmodel in.

Ook ben ik bezig met de opzet van een nieuw bedrijf waarin deze oude rot haar allround up-to-date kennis ten dienste stelt aan bedrijven die in een overname fase zitten. Maar hierover later meer.

Tja, zegt dan iedereen, dan gaat die 40-uur toch nooit lukken? O jawel, ik heb namelijk wat anders bedacht. De AI-ontwikkelingen binnen verschillende online kanalen besparen me nu al veel tijd, wat ook in het voordeel van onze klanten is. En in plaats van alle projectmatige opdrachten direct op te pakken, overleg ik nu eerst wat de eisen zijn qua tijd, en dan blijkt er veel meer ruimte te zijn. Dan heb ik eind van het jaar zeker wat minder uren gemaakt, maar ja, dat was ook de bedoeling.

Degenen die tot hier zijn gekomen met het lezen van dit belachelijk lange verhaal, zijn vast en zeker familieleden, vrienden, klanten, (oud)medewerkers, teamleden, relaties en oud-collega’s. Aan jullie wil ik alle dank uitspreken voor jullie vriendschap, support, werkzaamheden en opdrachten, in welke tijd en welke vorm dan ook. Ik weet dat ik niet altijd gemakkelijk en zeker niet geduldig was, maar zonder jullie was ik nergens geweest en had ik nu niet met trots en dankbaarheid terug kunnen kijken op de afgelopen 40 jaar. Voor jullie staat de koffie altijd klaar!

Wat ben ik toch een geluksvogel.

Bedankt.

PS: Ondanks alle recent gehaalde AI certificaten is deze tekst toch echt authentiek, recht vanuit het hart.